Saturday, September 27, 2008

ഏകാന്തത


മരണമാണു ഇതിലും ഭേദം, ഒരു മുറിയില്‍ ഒറ്റക്കിങ്ങനെ, വല്ലപ്പോഴും വരുന്ന അതിഥികള്‍ മാത്രം. എനിക്കറിയാം വരുന്നവര്‍ എല്ലാവരും തന്നെ എന്റെ മരണമാണു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതു എന്നു. ഇനിയെത്ര നാള്‍ അതാണെല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകളില്‍. അതെനിക്കു വായിച്ചെടുക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ചിലരെങ്കിലും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു ഒരു നാള്‍ അതെ ഒരു നാള്‍ ഞാന്‍ ഈ മുറിയില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങും എന്നു. എന്റെ മരണം പ്രതീക്ഷിച്ചു സഹതാപത്തിന്റെ കണ്ണുകളുമായി എന്നെ നോക്കിയിരുന്നവരുടെ മുഖത്തേക്ക് മരണത്തെ ജയിച്ച മാലാഖയേപ്പോലെ ഞാന്‍ നോക്കിയേക്കാം എന്നു. എന്റെ ബോധമനസും അതാഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കിലും എനിക്കറിയാം അസാധ്യമാണു അതു എന്ന്.


എണ്ണപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞ എന്റെ നാളുകള്‍, എത്ര ഉണ്ടാവും. അറിയില്ല. അറിയണം എന്നുമില്ല. ഓരോ ജീവനും വളരുന്നതിനൊപ്പം മരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണല്ലോ. അതില്‍ എന്റെ സമയം ഞാന്‍ കുറച്ചു നേരത്തെ അറിഞ്ഞു എന്നു മാത്രം. ജീവിച്ചു കൊത് തീര്‍ന്നിട്ടില്ല എനിക്കു. എങ്കിലും ഈ ജീവിതത്തേക്കാള്‍ മരണം തന്നെയാണു നല്ലത്.



ചിലപ്പോള്‍ ദൈവങ്ങള്‍ എനിക്കു കുറച്ചു കാലം കൂടി നീട്ടി തന്നാല്‍, പഴയതു പോലെ തന്നെ എനിക്കു പുറത്തിറങ്ങി നടക്കാനായാല്‍, ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ദൈവങ്ങള്‍ ചിലപ്പോള്‍ എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ടേക്കാം അല്ലേ

2 comments:

Unknown said...

മരണം മുന്നില്‍ കണ്ടു എഴുതിയ പോലെ .....ഒന്നുകില്‍ ഒരു മാരക രോഗത്തിന് അടിമയായിരിക്കണം ..

സ്വപ്നാടകന്‍ said...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!