കണ്ണാ നിന് പ്രേമമെന്നെന്നും നുകരുവാന്
രാധ തന് ജന്മമെനിക്കേകുമോ നീ
കോലക്കുഴല് വിളി കാത്തു കാത്തെപ്പോഴും
പീലിത്തിരുമുടി കണ്ടു കൊണ്ടെന്നെന്നും
കള്ളത്തരങ്ങളില് കൊതിപൂണ്ടു നിന്നിടാന്
രാധ തന് ജന്മമെനിക്കേകുമോ നീ
വൃന്ദാവനത്തിന്റെ മോഹന ഛായയില്
കാര്മേഘവര്ണ്ണന്റെ മാറോടു ചേര്ന്നൊരു
വനമാലയാകുവാന് മെയ്യോടു ചേരുവാന്
ഏറെ കൊതിച്ചു ഞാന് നോമ്പു നോറ്റീടുന്നു
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
നന്നായിട്ടുണ്ടു ...
കണ്ണനായാൽ മതിയായിരുന്നു!!!
സംഭവം കൊള്ളാം....
പക്ഷേ രാധയും കണ്ണനുമൊക്കെ ക്ലീഷേ ആയില്ലേ..??
രാധാമാധവ സങ്കല്പങ്ങള്ക് ഇപ്പോഴും മങ്ങലേറ്റിട്ടില്ല അല്ലെ?
Post a Comment