മഴ പെയ്തു തോര്ന്നൊരെന് മുറ്റത്തു
ഞാനിന്നു കളിവള്ളമുണ്ടാക്കി നോക്കിരുന്നു
കൊച്ചൊരരുവി പോലൊഴുകുന്ന ജലവീഥിയില്
എന്റെ കളിവഞ്ചി ഒരു വന് നൌകയായി
ഓളങ്ങളില് ചാഞ്ചാടിയും തീരങ്ങള് താണ്ടിയും
തടയേതുമില്ലാതെ തുടരുന്ന യാത്രയില്
കാണാമെന് തോണി തന് മുന്നിലായ്
ചുഴിയില് പെട്ടുഴലുന്നൊരു കുഞ്ഞുറുമ്പിനെ
കൈകാലടിക്കുന്നു ശ്വാസം പിടയുന്നു
കച്ചിത്തുരുമ്പിനായ് ചുറ്റുമുഴറുന്നു
ദൂരെ വരുന്നൊരെന് കളിവഞ്ചി കാണവേ
കുഞ്ഞു കണ്ണിലൊരു പ്രത്യാശ വിടരുന്നു
അതിലേറി കരേറാമെന്ന ചിന്തയില്
പ്രാണി തന് മനമാകെ കുളിരവേ
ഇടയിലൊരു ചുഴിയിലകപ്പെട്ടു തിരിയുന്ന
വഞ്ചിതന് യാത്ര നിശ്ചലമാകുന്നു
വെള്ളത്തിലലിയുന്ന കടലാസു കഷ്ണങ്ങള്
വഞ്ചിയൊരു നേര്ത്തൊരോര്മ്മയായ് തീരവെ
കൈകാല് കുഴയുന്നു മേനി തളരുന്നു
ആഴങ്ങളിലേക്കു മുങ്ങിത്താഴുന്നു
ആരൊരാളാ ജീവനു ശാന്തിയേകുവാന്
ആരൊരാളൊരു കൈതാങ്ങു നല്കീടുവാന്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ടു.
തീരെ നന്നായിട്ടില്ല..
കൊറേ വാക്കുകള് ചേര്ത്തു വച്ചാല് കവിതയാകില്ല
എന്നാല് ഇനി കുറച്ചു വാക്കുകള് കൊണ്ടു ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ ...
എനിക്കിഷ്ട്ടപ്പെട്ടു !
പ്രാസം കണ്ടുപിടിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല
Post a Comment